Al bijna 3 weken in Indonesie

Hallo allemaal,

Het gaat goed hier in Indonesie. We realiseren ons net dat de tijd voorbij vliegt, alweer bijna 3 weken hier. Ongelofelijk!

Ook alweer een weekend achter de rug. Laatste dagen helaas wat minder mooi weer gehad, veel regen en onweer. Zaterdag en zondag (18-2/19-2) naar Ambarrukmo Plaza (winkelcentrum) geweest en de beroemde Maliboro street.
Leuk om de Batiks te bezoeken. Allemaal kleine kraampjes en winkeltjes met handgemaakte (typisch Indonesische) dingen. Souvenirtjes genoeg dus!

Maandag (20-2) weer vroeg opgestaan voor een paar uutjes stage. Valt wel op dat ze bij ieder kind elke dag hetzelfde doen. Dus voor ons een uitdaging eens wat anders te bedenken om met deze kinderen te gaan doen. s'Middags dan ein-de-lijk scooter rijles gehad. Geweldig, zo rondcrossen op een voetbalveldje.
Wel vaak gehoord van mijn stagebegeleiders: 'to fast, to fast!' haha. Ze zagen ons dus al verongelukken. Alina houdt minder van scooterrijden. Ze vind dit allemaal maar niets. Dus maar besloten dat ik ga rijden, en Alina de hele weg schreeuwt wat er om ons heen gebeurt en zich heeeeeeeel goed vasthoudt. Toch altijd weer blij als we heelhuids aankomen op onze bestemming.
Enige regel die hier geldt luidt als volgt: NO RULES! Ideaal dus!

Dinsdag (21-2) dus maar meteen op onze eigen scooter naar Panti 1 (baby's) gereden. Ging prima. Heerlijk om nu die vrijheid te hebben. Op panti 1 was het zoals gewoonlijk weer leuk om met de baby's te prutsen. Beetje rondlopen, melk geven, babymassage. Thja, de ochtend is zo weer voorbij. s'Middags samen met de stagebegeleiders wat gegeten. Een bord vol rijst, saus, 2 stukjes vlees en een fruitshake voor maar 13000 Rupiah (€1.00). Daan kunnen we zelf dus niet voor koken.
Einde van de middag nog maar even wat boodschapjes gedaan met de scooter en thuis pannekoeken gebakken.

Vandaag (22-2) is de verjaardag van mijn papa. Dus pa: GEFELICITEERD!
Vanmorgen wilden we gaan wandelen met de kinderen, maar het weer liet dit niet toe. Regen en onweer.
Rond half 9 was het droog en gingen we voor therapie naar de therapieruimte. Om half 10 gingen we naar Panti 1 voor een presentatie van de Indonesische studenten fysiotherapie. Ook gegeven in het Engels. Heel er bedankt, maar we konden er niets van maken! haha.
Daarna even wat geeten met Anas en Intan (stagebegeleiders) en dan snel terug naar huis om met de kinderen armbandjes te maken. Ze waren erg enthousiast, dus leuk! Idee was om iedere middag met 2 meiden een armbandje te maken voor het bevorderen van de fijne motoriek. Gelukkig pakte deze 1e keer goed uit, dus goed idee al zeggen we het zelf.

Eerste verdwaalervaring is ook al binnen. Van het restaurant naar Panti 2 dachten wij de weg wel te weten, niet dus! Na een tijdje ronddwalen hebben we de weg terug gevonden dankzij foto's die Alina onderweg had gemaakt. 3 kwartier later thuis, maar wat maakt het uit. Niemand heeft hier haast, dus wij ook niet.

Vanavond niet meer zoveel plannen. Even wat eten, filmpje kijken en op tijd het bed in. De benauwde warmte en de drukke kinderen is toch wel vermoeiend. Tot snel maar weer!

Dikke kus vanuit Indonesie