Aan het 'werk'

Hallo lieve mensen,

We zijn ondertussen een beetje gewend aan de cultuur en het weer hier in Indonesie. Nu nog wennen aan de kinderen waarmee we werken.

Dinsdag (14-2) zijn we voor het eerst naar Panti 1 geweest. In dit gebouw zitten vooral de kleine baby's en kinderen zonder handicap. Vanuit Panti 1 worden kinderen geadopteerd. Erg indrukwekkend dat je de hele morgen kinderen van maximaal 4 weken oud in je handen hebt. De enige therapie die ze hier geven is 'babymassage'. Goed om contact te maken met deze kinderen, en een lach op hun gezicht te zien.
Het liefst nemen we ze allemaal mee naar huis, hihi.

Oma was die dag ook in Panti 1. Dus smiddags met haar rond gereden door Yogyakarta, fruit gekocht, haar zieke zus bezocht en rond gekeken in een bejaardetehuis. Daarna weer netjes met de auto afgezet bij Panti 2 (ons verblijf). Oma liet zien dat ze familie is van de sultan. 5e generatie van de 1e sultan. Iets waarop ze erg trots is en waardoor ze gerespecteerd wordt door veel anderen.

Die avond moesten we voor ons eigen eten zorgen (alweer). Toch maar weer in een restaurantje aan de straat eten en kip nemen die de hele dag in de zon lag. Denk dat we eraan wennen, want het was best lekker niet geen last van onze buik gehad.

Woensdag (15-2) weer een morgen therapie gegeven aan de kinderen op Panti 2. Vooral veel oefeningen voor fijne mototiek en in de snoezelkamer (dondere kamer met lichtjes en muziek waardoor de kinderen hier erg rustig worden). Smiddags ergens gegeten met Anas en Intan (stagebegeleiders) en gewinkeld in de Malioboro street. Een straat vol kraampjes/winkeltjes waar de spullen niet voor een vaste prijs te koop zijn. Dus altijd handig mensen bij je te hebben die Indonesisch spreken, aangezien je anders wordt gezeikt waar je zelf bijstaat haha.
Hier hebben we kraaltjes, bloemetjes, klipjes etc gekocht om met de meiden in Panti 2 sieraden te maken. De meiden zijn erg enthousiast over onze roze gelakte teennagels, dus ook maar een aantal potjes nagellak gekocht.

Anas en Intan hebben ons rond 15.00 uur afgezet bij de Ambarrukmo Plaza (winkelcentrum). Hier hebben we de rest van de middag gewinkeld en savonds gegeten. De tijd vliegt voorbij hier, als je maar bezig blijft!

Vandaag (donderdag 16-2) weer therapie gegeven aan de kinderen in Panti 2. Vanmiddag maar een beetje wandelen en flessen water halen. Morgen zijn de stagebegeleiders er niet (altijd vrij op vrijdag) en zullen wij de therapie samen met de Indonesische studenten doen. Dan is ons 2e weekend alweer aangebroken hier in het warme Indonesie. Helaas hebben ze ons deze week geen scooterrijdles gegeven, dus nog steeds afhankelijk van anderen of van de bus. Maandag zouden we een scooter krijgen en les volgens (als het goed is!)

Stiekem missen we ons kleine Nederlandje ook wel eens hoor. Vooral de warme douche mis ik het meest, ipv met een emmertje koud water over je hoofd laten lopen. Maar alles went, dus dat zal ook nog wel wennen..

Voordat ik afsluit wil ik zeggen dat ik het geweldig vind om te zien dat er zoveel mensen onze verhalen lezen.
Zelfs Oma hihi. Misschien toch maar een laptop voor de verjaardag geven?? :P Dankjulliewel!

Voor de mensen die carnaval gaan vieren 't weekend: Hele fijne en gekke carnaval, en drink er een paar op ons!

Dikke kus vanuit Indonesie