Traditionele bruiloft

Zo, dat is alweer een tijdje geleden, dus maar weer even vertellen wat we allemaal mee hebben gemaakt hier in Indonesie.
Afgelopen week was Ada voor het laatst in Indonesie, dus nog zoveel mogelijk dingen samen doen en bekijken.

Deze week filmpjes gemaakt van de therapie in Panti2. Deze hebben we later in de week bekeken met Ada waarna zij onze vragen kon beantwoorden.

Woensdagavond (04-04) kleding gekocht voor een bruiloft. We hadden een uitnodiging gekregen voor de bruiloft van familie van de sultan. Lucky girls! Leek ons geweldig een traditionele bruiloft in Indonesie mee te maken.

Donderdag (05-04) naar Yakkum geweest. Dit is een revalidatiecentrum in Yogyakarta. Er ging een wereld voor ons open, niet verwacht dat ze zoveel mogelijkheden hadden voor de gehandicapten hier. Prothesen maken, aangepaste schoenen maken, rolstoelen maken, goede therapie voor kinderen en volwassenen en een prachtig zwembad. Ook was het nieuw voor ons om te horen dat ze hier de hele dag werken, van 8.30 uur tot 16.00 uur.
Ook was hier een souvenirwinkeltje met spulletjes zelfgemaakt door de gehandicapten. Aantal spulletjes gekocht, dus met een goed gevoel weggegaan.
Wel was deze plek geweldig geweest om onze stage te doen. Hier hadden we veel geleerd. Ze halen hier het uiterste uit de kinderen zodat ze zo zelfstandig mogelijk kunnen leven.

Vrijdag (06-04) was het eindelijk zover, de bruiloft! s’Ochtends op tijd ons bed uit om onze feestkleding aan te doen, onze haren in model te brengen en onze make-up op te doen. Alina heeft zelfs de hele nacht met krulspelden in geslapen Let’s go!
Met de scooter naar Ada toe, waarna we met de taxi naar familie van de bruidegom gingen. Met hun zouden we samen naar de bruiloft gaan. Begint het opeens te regelen. Daar gaan de krullen van Alina hihi. Na 1,5 wachten gingen we dan ein-de-lijk naar het feest toe, aangezien de mensen hier nog steeds alle tijd van de wereld hebben…Helaas intussen al wat van de ceremonie gemist.
Vervolgens werd de bruid en de bruidegom gewassen met bloemenwater en werden de ouders om toestemming gevraagd. Daarna mochten we de slaapkamer van het bruidspaar zien. Prachtig, al die bloemen, fruit en traditionele geschenken.
Na de ceremonie lekker gegeten, en daarna even naar het hotel van Ada om bij te komen.

s’Avonds ging het feest verder. Veel cadeaus werden namens de bruidegom aan de bruid gegeven. Daarna werd de familie van de bruid en de bruidegom officieel aan elkaar voorgesteld met de bijbehorende ceramonies. Alweer toestemming vragen of ze mochten trouwen haha.
Weer gegeten en de avond was voorbij. Thuis aangekomen snel ons bed in aangezien het feest de volgende dag verder gaat.

Zaterdag(07-04) was s’ochtends de officiële trouwerij. Hier zijn we niet naartoe geweest, maar hebben we foto’s gekregen. Het ging vooral om de papieren tekenen, de ringen geven en de eerste kus: OP DE HAND! haha..
Tegen 14.00uur naar de kapper gegaan om ons haar te laten doen. Echt geweldig al die bloemen. Zullen ze dit in Nederland ook zo goed kunnen??? We hebben ons als prinsesjes gevoeld..

s’Avonds kon het echte feest beginnen. Prachtige locatie, grote bruidstaart, live muziek, dansers, uitbundige kleding, enzovoort. Alles erop en eraan dus!
We kunnen hier wel een boek over schrijven, maar de foto’s zeggen genoeg denk ik.
Natuurlijk nog op de foto geweest met het bruidspaar. Deze vergeten we nooit meer. Wat een ervaring! In deze 2 dagen kennis gemaakt met de vriendin van de bruid (Amanda), vandaar wat we veel ‘achter de schermen’ konden zien.

Zondag (08-04) relaxdagje gehouden. Lekker uitgeslapen en gaan zwemmen in het hotel. Hier een Australische jongen ontmoet en wel gezellig gehad. Zo is het weekend voorbij gevlogen.

Maandag (09-04) is alweer een nieuwe week aangebroken. Therapie gegeven aan de kinderen, begonnen met een presentatie maken en s’avonds nog even naar de winkel geweest.

Dinsdag (10-04) altijd een leuke dag: Panti 1 Baby’s. Daarna een nieuw regenpak voor Alina gekocht aangezien het regenseizoen nog niet helemaal achter de rug is hier.
s’Middags naar Malioboro geweest om lekker te winkelen en naar de Mc Donalds geweest. Jaja, dit was pas de eerste keer hoor! Voor we het wisten was het alweer half 10, en tijd om naar huis te gaan. Te tijd vliegt dus voorbij hier!

Vandaag (11-04) eerst naar de ambassade geweest voor de verlening van ons visum. Vraag me af hoe vaak we nu weer die kant op moeten voordat het in orde is, maar we zijn ruim op tijd. Thja, je houdt er gewoon rekening mee dat alles hier iets (veel) langer duurt dan in NL.
Vanmiddag de poppenkast verder geschilderd, wordt er leuk.

We hoorden vanuit Nederland dat op het nieuws was te zien dat hier in Indonesie (Sumatra) erge aardbevingen zijn geweest. Gelukkig hebben we hier niets van gemerkt, en verwachten we geen last van te krijgen. SO, NO WORRIES!

Jullie horen weer van ons. Het einde komt echt in zicht. Over 2 weken zitten we in de zon op Bali, heerlijk. Maar ook hier in Yogyakarta genieten we nog steeds van het mooie weer (als het niet regent) en het lekker fruit!
Tot snel maar weer!

Veel liefs,
Alina en Monique